Jaka jest efektywność przydomowych oczyszczalni ścieków?

Jakość oczyszczania ścieków, którą oferuje przydomowa oczyszczalnia ścieków jest uzależniona w pierwszym rzędzie od typu zastosowanej instalacji. Drugim czynnikiem w kategorii ważności jest poprawność techniczna i staranność montażu. Trzecia kluczowa kwestia to dopasowanie oczyszczalni do warunków środowiskowych, czyli rodzaju gleby oraz planowanej ilości i składu zrzucanych ścieków. 

Zgodnie z obiegową opinią za najskuteczniejsze uważane są przydomowe oczyszczalnie ścieków typu biologicznego. Wynika to po części stąd, że jakość ścieków z oczyszczalni biologicznej jest bardzo łatwo zbadać. Natomiast sprawdzenie realnych efektów działania oczyszczalni drenażowych jest utrudnione, a badania robione są bardzo rzadko.

Jak mierzy się poziom czystości ścieków?

Do mierzenia skuteczności oczyszczania ścieków stosowany jest wskaźnik BZT (Biochemiczne Zapotrzebowanie Tlenu). Określa ono ile gramów tlenu potrzebują bakterie do utlenienia związków organicznych zawartych w jednym metrze sześciennym ścieków. Najczęściej stosuje się wskaźnik BZT5, który jest efektem sprawdzenia, jaką ilość tlenu zużyją bakterie w badanej próbce przez okres 5 dni.

Czym większe zapotrzebowanie na tlen, tym wyższa zawartość substancji organicznych w wodzie lub ściekach. Tego typu pośrednia metoda nie daje odpowiedzi na pytanie o zawartość azotu czy fosforu, których ilość jest jednym z najistotniejszych wskaźników jakości oczyszczenia. Do określenia skuteczności redukowania poziomu tych pierwiastków potrzebne są bardziej zaawansowane analizy. Możemy je zamówić w jednej z wielu certyfikowanych firm, które oferują badanie ścieków pod kątem zawartości poszczególnych pierwiastków i materiału biologicznego.

Stosunkowo najłatwiej przeprowadzić badania w przypadku instalacji biologicznych, takich jak np. biologiczna oczyszczalnia ścieków Bioficient (BioPura): wystarczy pobrać do badania odpowiednią ilość wody z odpływu. Znacznie bardziej skomplikowane jest uzyskanie próbki z oczyszczalni drenażowej.

Jaką skuteczność ma drenażowa oczyszczalnia ścieków?

Instalacja oczyszczająca typu drenażowego może osiągać skuteczność porównywalną z oczyszczalniami biologicznymi. Pod warunkiem, że była posadowiona w odpowiednich warunkach glebowych i bez błędów konstrukcyjnych. Przydomowa drenażowa oczyszczalnia ścieków zbudowana w piaszczystym lub żwirowym gruncie i regularnie zasilana ściekami o niskiej zawartości agresywnych detergentów może pracować bezawaryjnie nawet przez kilka dekad. Jednak wystarczy kilka większych zrzutów zanieczyszczeń tłustych czy dużej dawki detergentów, aby doprowadzić do kolmatacji drenażu i otaczających go warstw filtracyjnych. Podobnie kończy się odprowadzanie nadmiernej ilości ścieków.

Jeżeli zamierzamy posadowić oczyszczalnię drenażową na gruncie o małej przepuszczalności (gliny, iły), powinniśmy liczyć się z koniecznością wymiany gruntu rodzimego na poletku drenażowym. Glinę należy zastąpić kruszywem o odpowiedniej gramaturze. W przeciwnym razie poletko rozsączające nie spełni swego zadania: ścieki zaleją drenaż, a nierozłożone składniki organiczne doprowadzą do jego zatkania. Działanie takich instalacji, jak oczyszczalnia drenażowa Marseplast jest uzależniona od tak wielu czynników, że odpowiedź na pytanie o skuteczność może dotyczyć tylko konkretnych realizacji.

Kłopotem są też same badania jakości ścieków: pobranie próbki z większości oczyszczalni drenażowych wymaga rozkopania poletka drenażowego. W praktyce oznacza to zniszczenie trawnika czy ogrodu założonego nad drenażem, więc mało kto spieszy się z pobieraniem próbek. Decyzja odkładana jest do momentu, w którym ścieki pojawią się na powierzchni rozsączalnika. W takiej sytuacji badanie nie jest już konieczne – wystąpienie ścieków to aż nadto pewne świadectwo, że oczyszczalnia przestała działać. Tylko w przypadku oczyszczalni, które mają przygotowane odprowadzenie ścieku z poletka drenażowego, można pobrać próbki bez większej ingerencji w instalację.

Prowadzone wyrywkowo badania pokazują, że sprawnie działająca instalacja drenażowa może osiągać wskaźnik BZT na poziomie przekraczającym 85%. Znacznie niższa jest skuteczność redukcji azotu ogólnego, szczególnie w oczyszczalniach z drenażem żwirowo-piaskowym. Sposobem poprawy sytuacji jest zastosowanie dodatkowej warstwy filtrującej, wykonanej np. z popiołu mineralnego. 

Od czego zależy jakość neutralizacji ścieków w przydomowej oczyszczalni biologicznej?

Funkcjonowanie oczyszczalni typu biologicznego jest w pełni niezależne od warunków glebowych. Cały proces rozkładu materii organicznej odbywa się w zamkniętych zbiornikach, bez kontaktu z gruntem. Natomiast istotny wpływ na pracę przydomowej biologicznej oczyszczalni ścieków ma skład zrzucanych nieczystości. Duża zawartość detergentów czy innych agresywnych substancji chemicznych sprawia, że oczyszczanie ścieków może zostać poważnie zaburzone, a w skrajnych przypadkach całkowicie ustać. Sytuacja jest o tyle lepsza w porównaniu do instalacji drenażowych, że nie dochodzi do trwałego zablokowania pracy oczyszczalni. Po restarcie, np. z użyciem biopreparatów, oczyszczalnia biologiczna wraca do pełnej sprawności.

Nominalny poziom oczyszczania w instalacji biologicznej określa producent oczyszczalni. Natomiast faktyczny poziom oczyszczania ścieków możemy sprawdzić oddając do analizy wodę pobraną z odpływu oczyszczalni. Regularne badanie próbek pozwala potwierdzić, że system działa poprawnie. Jest to konieczne w sytuacji, gdy odprowadzamy ścieki do naturalnych cieków wodnych: mamy prawny obowiązek dokonania określonej liczby badań w ciągu roku.

Świadomość składu chemicznego i biologicznego oczyszczonego ścieku jest też niezwykle istotna w sytuacji, gdy woda z oczyszczalni jest wykorzystywana do podlewania upraw.

SPRAWDŹ OFERTĘ